Dow Theorie is het startpunt van alle technische analyse. Veel van de huidige normen in technische analyse zijn afgeleid van de concepten en ideeën die Charles Dow meer dan honderd jaar geleden ontwikkelde. Dow's bijdragen aan beursanalyse zijn te vergeleken met Freuds bijdragen aan de psychiatrie. En net zoals elke psycholoog Freud moet kennen, moet elke technische analyse student een basiskennis te ontwikkelen van de onderlinge verbanden die door Charles Dow geïndentificeerd werden.

De Dow Theorie, begin en ontwikkeling

Dit is het eerste deel van een serie artikelen van de Dow theorie en haar toepassing in de markten van vandaag. In dit eerste artikel kijken we naar de oorsprong en de historische ontwikkeling van de theorie. Al de belangrijkste traders en beleggers die aan de weg getimmerd hebben, komen aan bod.

Charles Dow en zijn ideeën

Charles Dow was een briljant marktwaarnemer en theoreticus, die, als verslaggever, gespecialiseerd was in onderzoeken naar het bedrijfsleven en de financiële wereld. Dow en zijn partners Edward Jones en Charles Bergstresser richtten in 1882 Dow Jones & Co. op in een kleine kelderkantoor in Wall Street. Hun doel was het verspreiden van dagelijkse, handgeschreven nieuwsbrieven aan abonnees in en rond Wall Street. Het bedrijf begon met de publicatie van de Dow Jones gemiddelden, die Charles Dow had ontwikkeld  als onderdeel van de dienst in 1884. Dit gemiddelde bevatte 11 aandelen, waarvan negen spoorwegmaatschappijen. In 1897 werd deze oorspronkelijke index opgesplitst in een industriële index met 12 aandelen en een spoorwegindex met 20 aandelen. Het was pas in 1928 dat deze industriële index werd uitgebreid tot 30 aandelen.

In de loop van de verdere uitbreiding van Dow Jones & Co. werd Charles Dow lin 1885 lid van de beurs en deed zo nog meer kennis op over de markten en hoe ze werken. Dit deed ook het verlangen in hem groeien om nog meer over zijn observaties te schrijven. In 1889 publiceerde Dow het eerste nummer van een kleine krant die hij "The Wall Street Journal" doopte. Tussen 1899 en 1902 schreef hij een reeks baanbrekende hoofdartikelen voor de krant, waarin hij zijn observaties en filosofie over marktanalyse uiteenzette. Deze artikelen vormden de basis van wat later bekend werd als de Dow Theorie.

De filosofie van Dow draaide rond het spotten van grote bull- en bearmarkten. Zijn eerste opinies draaiden vooral de waarde (zoals boekwaarde) van aandelen ten opzichte van hun beurskoers. Hij legde uit dat dit vaak de eerste indicatie is van een trendbreuk. Zijn volgende opinies betroffen de algemene economische context. Tenslotte verdiepte Dow zich in beursindexen die hij gebruikte om trendconcepten zoals prijsactie, steunen, weerstanden, bevestigingen en divergenties te bestuderen.

Dow stond bekend als een bescheiden man, en hoewel hij door lezers werd gevraagd een boek te schrijven over zijn concepten, weigerde hij dat. Dow's vriend, S.A. Nelson, publiceerde een boek met 15 van Dow's artikels onder de titel "The ABC of Stock Speculation". Dit boek is nog steeds verkrijgbaar! In dit boek verscheen de term "Dow Theory" voor het eerst.

William Hamilton structureert de Dow Theorie

Na de dood van Dow in 1902 werd één van zijn medewerkers, William P. Hamilton, redacteur van de The Wall Street Journal. Van 1903 tot 1929 schreef hij een reeks redactionele artikelen die een brede aanhang kregen. In 1926 schreef Hamilton het baanbrekende boek "The Stock Market Barometer", waarin hij enerzijds de principes van Dow verdeelde in georganiseerde categorieën en anderzijds veel eigen ideeën toevoegde. Hamilton stierf in 1930, kort na de publicatie van zijn beroemdste artikel, "The Turn of the Tide". In dit artikel van 25 oktober 1929, voorspelde hij het einde van de grote bullmarkt van 1921-1929. De grote recessie was juist om de hoek.

Trader Robert Rhea ziet einde recessie

De volgende grote auteur die de fakkel van de Dow theorie draagt, was Robert Rhea, een toegewijde Hamilton volgeling, wiens bijdragen vaak verwijzen naar Hamilton's versie van Dow's theorie. Gedurende vele jaren structureerde en verfijnde Rhea, die zelf een briljant trader was, de theorie. Zijn conclusies publiceerde Rhea in 1932 in een boek met de titel "Dow Theory". Rhea was een meester in het interpreteren van aandelengemiddelden in combinatie met de effecten van het volume. Hij wordt gecrediteerd met het relatief precies voorspellen van het einde van de grote recessie, die begon met de crash van 1929. Op 26 juli 1932, slechts een paar weken na het laatste dieptepunt van de markt, stuurde Rhea een goed onderbouwde nieuwsbrief om zijn lezers te vertellen waarom het nu tijd was om te kopen.

George Schaefer, een lange carriere

Na Rhea's dood in 1939, werd het stil rond Dow theorie. Hier kwam in 1948 een einde aan, toen een man genaamd George Schaefer een dienst lanceerde met de naam "Schaefer's Dow Theory Trader".

Schaefer was zijn carrière begonnen als effectenmakelaar en had vele jaren de grote Dow theoretici voor hem bestudeerd. Schaefer concentreerde zich voornamelijk op Dow's oorspronkelijke geschriften en verlevendigde de gedachten van de meester over de studie van waardering naast prijactie en prijsbeweging. Schaefer schreef geschiedenis in 1949 toen hij het einde van een lange berenmarkt aankondigde. Dit luidde het begin in van een bull market die 17 jaar duurde. George Schaefer herhaalde zijn stunt van 1949, door in 1966 zeer nauwkeurig het einde van de bull market te voorspellen.

Schaefer wordt gecrediteerd met het "moderniseren" van de Dow theorie en paste ze aan meer moderne marktomstandigheden aan. Hij introduceerde ideeën rond massapsychologie en de intense emoties van een breder publiek (radio en televisie waren sterk in opmars in elke huiskamer) die de beurskoersen veel verder kunnen stuwen dan de grenzen uitgedoktert door Hamilton en Rhea.

Richard Russell, een kei in het voorspellen

De meest recente hoeder van de traditie van de Dow Theory is ongetwijfeld Richard Russell. Russell lanceerde de "Dow Theory Letters" in 1957. Hij voegt moderne elementen toe aan het werk van al zijn voorgangers. De 81-jarige Russel staat bij veel deskundigen in de markt bekend als een als een "permabear" (iemand die voortdurend inzet op vallende prijzen), maar hij wordt ook geprezen omdat hij de markt van 1974 laag verklaarde, de crash van 1987 vermeed en mee was met de rally van de jaren 90.

Volgens de Hulbert Financial Digest, een bedrijf dat statistisch beursbrieven evalueert, is de publicatie van Russell van alle nieuwsbrieven en kranten die Hulbert sinds 1980 volgt, de beste in market timing op een voor risico gecorrigeerde basis. Een abonnement is niet goedkoop, maar de webpagina bevat gratis, interessante informatie.

Conclusie Dow Theorie

• Het is interessant te noteren dat de meest nauwkeurige voorspellingen in de laatse 150 jaar allemaal komen van beleggers en traders die zich baseren op Dow Theorie. Tenoren zoals Russel, Schaefer en Rhea sloegen allemaal meer dan één keer de nagel op de kop.
• Eveneens interessant is dat de Dow Theorie, die het licht zag in de 18de eeuw, nu nog zeer relevant is en zo sterk is dat ze in de laatste eeuw moeiteloos nieuwe concepten en trends kan integreren.
• Alle traders en actieve beleggers moeten een minimum Dow Theorie kennen. 

Mensen lezen ook...

• Alles wat je over de Dow Jones moet weten
• Daytrading strategie op Amerikaanse aandelen